Als klein ventje kwam musicus Bert van den Brink al over de vloer bij zanger-dichter-pianist Jules de Corte. “Je had je ouders, Sinterklaas, de kerstman en Jules de Corte. Ik heb me toen nooit gerealiseerd hoe bijzonder hij was op muzikaal gebied”, aldus Van den Brink.
“Mijn ouders zijn naar De Corte gegaan met de vraag wat ze met mij moesten. Ik was muzikaal en blind”, vertelt Van den Brink. “En als iemand het wist, dan was het misschien wel Jules de Corte.”
Broem, broem
“De Corte gaf het advies om me braille muziekschrift te leren en mijn gehoor te ontwikkelen. Hij was toen 42 en wat moet zo’n man met een jochie van zeven? Dus ik zat met de autootjes van zijn kinderen te spelen”, vertelt van Den Brink over die periode. “Zijn kinderen hadden van die prachtige, opwindbare auto’s. Die hadden wij thuis helemaal niet. Jules zat dan aan de piano, speelde een paar noten en vroeg: “Bert, wat is dit?” ‘Broem, broem…’, antwoordde ik. ‘Dat is een C, een F en een E. Broem, broemmm… Zo ging dat.”
Caroline de Vente 